De laatste passage van King Dalton in muziekclub N9 dateerde van bijna 4 jaar geleden, 4 maart 2015 om precies te zijn en toen werd het een waar feestje. Niet alleen door het enthousiasme en speelplezier van de band maar het was die dag ook de verjaardag van frontman Pieter De Meester. De overvolle N9 was dan ook benieuwd of de band ons zou trakteren op een vervroegd verjaardagsfeestje voor Pieter, want 2 dagen, dat mocht geen verschil uitmaken toch?

Maar vooraleer we dat te weten zouden komen mochten we nog genieten van Low Land Home, een Gents viertal dat zopas hun eerste volwaardig album ‘Out Of My Mind’ op de wereld heeft los gelaten en wat blij was om dit aan het Eeklose publiek voor te stellen. Waar op het album op een 4-tal songs af en toe nog een flard gitaar te horen is (thnx.to Gianni Marzo) wordt live de groepssound bepaald door de piano en de grafstem van songschrijver Jo Geboers (vocals & piano) met als fel contrast de engelenstem van Jolien Bové, die ook de synths beroert. Muriel Boulanger (bas & contrabas) en Pieter-Jan Jordens op drums zorgen voor de nodige ritmische ondersteuning. De band opende hun set met ‘Underspoken’, de titeltrack van hun debuut ep uit 2017 om daarna zowat hun volledige nieuwe album te spelen. De muziek van Low Land Home laat zich het best omschrijven als breekbaar, donker , melancholisch, intiem, dromerig. Vrolijke Fransen zijn het niet maar als men er zich voor openstelt en binnentreedt in hun universum kan het er heerlijk toeven zijn. Alvast een leuke kennismaking met een jonge band die mits ietsje meer afwisseling in de songs, ons in de toekomst waarschijnlijk nog prettig zullen verrassen.

Setlist Low Land Home : 1. Underspoken 2. There 3. This Life 4. The Fall 5. Out Of My Mind 6. Hold on 7. I Know 8. Every Need 9. Drifting 10.No Need To Run

Het is niet makkelijk om de muziekstijl van King Dalton te omschrijven. Een topgerecht van een meester kok bevat meestal verschillende ingredienten , en zo ook de muziek van deze band. Men neemt een portie blues, wat rock, een lepeltje soul, een ferme geut folk, een snuifje Americana en another spoonful of world music. Voeg daar nog wat geheime muzikale ingredienten v/d chef bij en je krijgt King Dalton. Alle leden hebben een ruime staat van dienst bij diverse Belgische top bands , als daar zijn Zita Swoon, A Brand, Lais, Stavroz, Think Of One, Broken Circle Breakdown Bluegrass Band, Tiger Horse.. en ik vergeet er nog wel een paar. Hun onderlinge samenwerking tijdens de voorbije 10 jaar resulteerde, naast diverse spetterende live gigs, in een 3-tal albums waarvan het vorig jaar in januari verschenen ‘Third’ de recentste is.

Er werd afgetrapt met ‘Shepard’s Shadow’ uit het Album ‘Tilda’. Een bezwerende song , die halfweg heerlijk openbreekt! ‘The Day I Will be Dead’ uit hun titelloze debuut volgde. Vanaf ‘High Tide’ werd het blik songs uit Third geopend. Het spelplezier spatte van het podium en de good vibes sloegen duidelijk over naar het publiek dat super enthousiast reageerde na elke song. Pieter De Meester zong & speelde alsof zijn leven er vanaf hing, De zweetdruppels parelden van zijn lange manen. Broer Jonas zorgde via zijn snaren voor de diverse klankkleuren. Drummer Frederik Heuvinck, had een halve ijzerwinkel leeggeroofd en deed daar wonderlijke dingen mee. Bassist Tomas de Smet is een crack op zijn instrument en dat bewees hij graag. En dat Jorunn Bauweraerts een sneeuwman kan ontdooien met haar stem is alom geweten. Wat was ‘Walking Wounded’ mooi ! Tell me all your ‘Secrets’ en Jorunn schuurde heerlijk met haar derrière tegen die van Pieter aan.. of was het omgekeerd ? Voor ‘Black Ice’ en ‘Diligence’ kwam de voltallige band tussen het publiek te staan en deed het akoestisch.. 4-stemmige pracht..een echt kippenvelmoment.

Een ontstemde gitaar was voor Pieter het moment om zijn stand-up comedygehalte naar boven te halen, alhoewel de mop van de koetsier nu niet direct in het repertoire van pakweg Alex Agnew zal belanden. Toch hilariteit alom. Met ‘Damn My Luck’ (wat een versie!) en ‘Babylon’ zat de reguliere set er op. Een blik op de setlist die op het podium rondslingerde leerde ons dat ‘Prison’ de oververdiende encore zou worden. And so it was. Maar nog was het niet gedaan. Niet alleen het publiek maar ook de band had er nog zin in, ze staken even de koppen bij elkaar en zo kregen we met ‘Beach House’ nog een echt bisnummer. En of het een feestje was !!!

Jan Vanstreydonck

Foto's © Jurgen Dhont